Oι καιροί αλλάζουν...
ΕΥΚΟΛΑ πείσαμε τους ανθρώπους των γραφείων Τύπου της Fiat να ταξιδέψουμε με το νέο Fiat Panda από το Τορίνο στην Αθήνα στις αρχές Ιανουαρίου, αξιοποιώντας και το τριήμερο των Φώτων. Με το Panda oδικώς από Ιταλία λοιπόν, και ποιος θα το έλεγε πριν από δύο, τρία χρόνια και δε θα απαντούσαμε «στην άλλη ζωή».Νέα τάξη πραγμάτων επομένως, και να μη φορτώνουμε τα πάντα στην κρίση. Αλλάζουμε ως άνθρωποι, αλλάζουν τα αυτοκίνητα, όπως αυτό το Panda, που δεν είναι το Pandάκι που ξέραμε, και μακάρι η Fiat να μην καταργήσει το «μικρό», ενώ έξω οι δρόμοι παραμένουν ίδιοι. Την ίδια ώρα η κίνηση αυξάνεται, οι οδηγοί ξεχνιούνται οδηγώντας αδιάφορα και οι τιμές κατανάλωσης σε κυνηγούν από το ένα μέχρι το άλλο σημείο, με την αγαπημένη μας V-Power να αγγίζει τα 2 ευρώ το λίτρο!
Αν και η κατανάλωση, που δεν έπεσε ποτέ κάτω από τα 9 λίτρα/100 χλμ., μας ταλαιπώρησε, κυρίως ψυχολογικά, και παραφόρτωσε την κάρτα της Shell, δε σταματήσαμε να χαμογελάμε, ακόμα και όταν αποτύχαμε στο στόχο σε εστιατόριο και ξενοδοχείο στην Μπολόνια, όπου θέλαμε να θυμηθούμε τα παλιά. Τότε που κάθε χρόνο ταξιδεύαμε εκεί για το Memorial Bettega προσκεκλημένοι του αείμνηστου Χρήστου Δαμάσκου (ο «signore Lancia»), με σταθερή συντροφιά τον αείμνηστο Κώστα Γλωσσώτη (αφεντικό των ελληνικών αγώνων για πολλά χρόνια) και τους συναδέλφους, και όχι μόνο, ¶ρη Σταθάκη και Νίκο Τσάδαρη.
Χαμόγελα στη διαδρομή, λοιπόν, κυρίως χάρη στην ανάρτηση ατού του Fiat Panda και στον ΤwinΑir, που καίει, αλλά «λέει» και σου επιτρέπει να σημειώσεις πολύ υψηλές μ.ω.τ.! Δε λατρεύει, τους μισεί, για να είμαστε ακριβείς, τους πλάγιους ανέμους με το πόδι στο πάτωμα και το ταχύμετρο κολλημένο στα 180 χλμ., αλλά από εκεί και πέρα απολαμβάνεις εξαιρετική εργονομία, ακριβές τιμόνι, παρά την ηλεκτρική παρέμβαση, και κορυφαία φρένα. Προσθέστε τον επιλογέα στη σωστή, στην προκλητική θέση, και καταλαβαίνετε γιατί μας άρεσε. Η θέα του πλοίου Cruise Olympia των Μινωικών νίκησε τον εκνευρισμό από την τετράωρη καθυστέρηση και οι παλαιοί φίλοι-στελέχη του πληρώματος ανακούφισαν την ψυχολογία μας από τα 10 και πλέον μποφόρ. Οι ίδιοι έκαναν τα «πάντα όλα» ώστε να βγούμε Ηγουμενίτσα και να κατηφορίσουμε αέρα στην Αθήνα μέσω της πανάκριβης γέφυρας που σε πηγαίνει από το Αντίρριο στο Ρίο, και βέβαια μέσω του χειρότερου δρόμου στον κόσμο όλο, του άξονα Πάτρα-Κόρινθος. Κρίμα που ο χούλιγκαν κοιμάται μέσα μου και με σεβασμό στα σήματα του περιοδικού δεν πήρα σβάρνα τις μπάρες στα διόδια, που ουδείς έχει το ήθος να καταργήσει.
Φτάνοντας στο Κορωπί, όπου στο χώρο στάθμευσης το κόκκινο Panda συνάντησε το κόκκινο up!, το ερώτημα πήρε τη σωστή του διάσταση πλέον σε σχέση με το COTY και το Η-COTY: «And the winner is?». Το Focus! Δεν πρόκειται για απάντηση αποκάλυψη, αλλά για σκέψη που έχει να κάνει με το 1.000άρη της Ford και με άλλα στοιχεία... Όλα αυτά, βέβαια, χωρίς να υποτιμούμε την ήρεμη δύναμη στη σύγχρονη διάσταση, όπως είναι το Opel Ampera! Yπομονή, λοιπόν. Στα μέσα Φεβρουαρίου το Ελληνικό Αυτοκίνητο της Χρονιάς και στη Γενεύη το Μάρτιο το Αυτοκίνητο της Χρονιάς._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
ΥΓ 1: Με την αλητεία που προκύπτει από τον όποιο «σεσημασμένο» δεν πικραίνεσαι. Απλώς χαμογελάς με τα χάλια όσων έχεις κάνει το λάθος να εμπιστευτείς και τον ανέχονται. Οι τρομαγμένοι που τον έχουν κατατάξει στους συνομιλητές τους; Απλώς: ανθρωπάκια. Ναι, ανθρωπάκια!
ΥΓ 2: Κανείς μας δε θα συμμετάσχει στο συνονθύλευμα για τη «σωτηρία» (μέρος 2ο) του χώρου εργασίας μας. Όταν όσοι (λίγοι...) με αρχές θέσουν εκτός διαφημιστές, αθλητικόγραφους, τον οργανωτή εκθέσεων και τον όποιο μαγνητοφωνεί συναδέλφους του (;) για να τους εκθέσει ύπουλα, τότε ΟΛΟΙ παρόντες. Σε πρώτο πρόσωπο, γνωρίζουμε πολύ καλά αν δικαιούμαστε να ομιλούμε και αν έχουμε θέση, έχοντας πλέον διοικητική ευθύνη!